„Ćma” Jakuba Bielawskiego pozbawia polską grozę łatki prozy miałkiej, przerysowanej, komiksowej. Prozy zjadającej swój ogon w rozlicznych kalkach Lovecrafta/Kinga/Mastertona/Lee (niepotrzebne skreślić). To powieść, która używa motywu grozy, jako maski w formie obcego bytu czekającego w uśpieniu w głębi starych ruin, ale równie dobrze radzi sobie kiedy (choćby hipotetycznie) ten nadnaturalny wątek odrzucimy. Z jednej strony to balansowanie na styku prozy gatunkowej oraz mainstreamu może działać na korzyść „Ćmy”, jednak z drugiej może poważnie jej zaszkodzić.
o powieści wybitnej, niezwykle mrocznej, sugestywnej, ale i literacko wspaniałej pisze dla portalu Grabarz Polski.
Zapraszam!
Całość recenzji: TUTAJ
o powieści wybitnej, niezwykle mrocznej, sugestywnej, ale i literacko wspaniałej pisze dla portalu Grabarz Polski.
Zapraszam!
Całość recenzji: TUTAJ
Za egzemplarz recenzencki dziękuje Wydawnictwu Vesper
Komentarze
Prześlij komentarz